Prostatit erkeklerde genitoüriner sistemin en sık görülen inflamatuar hastalıklarından biridir. Bu patolojik süreç, prostat bezinin dokularında inflamasyonun gelişmesiyle karakterize edilir. Bu patoloji, zamanında tedavi olmadığında çeşitli komplikasyonlara yol açabilir. Bunlardan en tehlikelileri prostat apsesi, vezikülit ve epididimo-orşittir.
Çoğu durumda prostatit tanısı otuz ila elli yaş arasındaki erkeklerde konur. Bu hastalığın görülme sıklığı oldukça yüksektir. Erkeklerin yüzde otuzdan fazlası hayatlarında en az bir kez böyle bir inflamatuar süreçle karşı karşıya kalmıştır. Gelişiminin doğasına bağlı olarak bu hastalık akut veya kronik olabilir.
Prostatit gelişiminin nedenleri
Prostatitin ana nedeni, prostat dokusuna doğrudan genitoüriner sistemin diğer organlarından veya uzak bulaşıcı odaklardan kan dolaşımı yoluyla nüfuz eden bulaşıcı floradır. Bu inflamasyonun en yaygın etken maddeleri stafilokoklar, enterokoklar ve Escherichia coli'dir. Ancak diğer bakteriler de etkilenebilir. Bu patolojinin gelişme riskini önemli ölçüde artıran bir dizi predispozan faktör vardır.
Her şeyden önce, bu tür faktörler arasında sistematik veya bir kerelik ancak şiddetli hipotermi, ürolojik organların inflamatuar hastalıkları ve cinsel yolla bulaşan hastalıklar bulunur. Bir kişinin bağışıklık savunmasında ve kronik bulaşıcı patolojilerde belirgin bir azalma varsa, prostatit gelişme olasılığı birkaç kat artar. Diğer hazırlayıcı faktörler arasında hareketsiz bir yaşam tarzı, aşırı cinsel aktivite veya uzun süreli cinsel ilişkiden uzak durmanın yanı sıra kötü alışkanlıkların varlığı yer alır.
Prostatitin ana belirtileri
Daha önce de söylediğimiz gibi prostatit akut veya kronik biçimde ortaya çıkabilir. Buna bağlı olarak eşlik eden klinik tablo biraz farklılık gösterecektir. Akut bir patolojik sürecin gelişiminde, ardışık üç aşamayı ayırt etmek gelenekseldir.
İlk aşamaya nezle denir. Bu aşamada prostatit belirtileri hala oldukça ılımlıdır. Hasta bir kişi bu süreçte sık idrara çıkma isteğine ve ağrının ortaya çıkmasına dikkat eder. İkinci aşama folikülerdir. Ağrı sendromu daha yoğun hale gelir ve sıklıkla anüs ve sakruma yayılır. İdrar yapmada zorluk var. Bazı durumlarda idrar retansiyonu bile gelişebilir. Bu arka plana karşı vücut ısısı subfebril seviyelere yükselir. Prostatitin son aşaması parankimdir. Vücut ısısının ateşli değerlere yükselmesiyle vücudun genel zehirlenme belirtileri artar. Mevcut ağrı keskin ve zonklayıcıdır. Yoğun ağrı sendromu dışkılamada zorluğa yol açar. Oldukça sık olarak, bu aşamada akut idrar retansiyonu meydana gelir.
Bazı durumlarda bu hastalığın kronik formu, yetersiz tedavi edilen akut sürecin sonucu olabilir. Ancak çoğu zaman öncelikle gelişir. Hasta bir kişi hafif bir halsizlikten ve sıcaklığın periyodik olarak subfebril seviyelere yükselmesinden şikayetçidir. İdrar yapma ve dışkılama sırasında rahatsızlık gibi prostatit belirtileri not edilir. Perine bölgesinde hafif bir ağrı sendromu vardır. Bazı durumlarda ağrı oldukça şiddetli olabilir. Spesifik bir nokta, ağrı sendromunun kural olarak boşalma veya uzun süreli cinsel perhiz ile yoğunlaşmasıdır.
Prostatitin diğer semptomları çeşitli dizürik bozuklukları ve cinsel bozuklukları içerir. Disürik bozukluklar arasında sık idrara çıkma isteği ve mesanenin tam olarak boşaltılmaması hissi yer alır. Potansiyel problemlerin arka planında hasta, yaşam kalitesinde bozulmaya yol açan önemli bir psikolojik rahatsızlık yaşar. Patolojik süreç ilerledikçe cinsel bozukluklar daha belirgin hale gelir ve hatta iktidarsızlığa bile neden olabilir.
Daha önce de söylediğimiz gibi prostatit sıklıkla oldukça ciddi komplikasyonlara yol açmaktadır. Akut inflamasyonun sonucu prostat apsesi olabilir. Prostat apsesinde vücut ısısında hızlı bir artış, perine bölgesinde şiddetli ağrı ve akut idrar retansiyonu görülür.
Hastalığın kronik seyrinde, bulaşıcı floranın testisler veya seminal veziküller gibi yakındaki organlara yayılma riski yüksektir. Bu tür komplikasyonlar kısırlığın daha da gelişmesine neden olabilir.
Hastalığın teşhisi ve tedavisi
Bu hastalığın tanısı klinik tablo verilerine ve ek araştırma yöntemlerine dayanmaktadır. Ek yöntemler arasında dijital rektal muayene, prostat salgılarının bakteriyolojik analizi ve prostatın ultrason muayenesi yer alır.
Bu hastalığı tedavi etmek için izole edilen floranın duyarlılığına bağlı olarak seçilen antibakteriyel tedavi zorunludur. Kronik inflamatuar süreçte prostat masajının yanı sıra çeşitli fizyoterapötik prosedürlerin kullanılması da önerilir. Patoloji apse nedeniyle karmaşıksa apsenin açılması gerekli hale gelir.
Önleme yöntemleri
Bu patolojik süreci önlemek için kendinizi cinsel yolla bulaşan enfeksiyonlardan korumalı, hipotermiden kaçınmalı ve ayrıca dolu bir cinsel yaşama sahip olmalısınız. Yüksek düzeyde fiziksel aktivitenin sürdürülmesi ve kötü alışkanlıklardan vazgeçilmesi önerilir.